Wat is STS

Wat is STS

STS staat voor “Simply The Story”. We hebben Gods Woord door middel van de Bijbel gekregen. Dat Woord is kostbaar voor ons, dierbaar, we zijn er zuinig op, maar we willen het wel doorgeven. Omdat het niet onze woorden, maar Gods Woorden zijn, is het belangrijk dit zorgvuldig te doen, om alleen Gods Woorden door te geven, en niet de onze. We willen niets aan Gods Woord toevoegen, maar ook niets van Zijn Woord weglaten. “Simpelweg Zijn Woord”, of “Verhaal” zoals ze in het Engels zeggen.

Hoe doe je dat dan, een Bijbelgedeelte accuraat, maar wel boeiend vertellen of presenteren?
Allereerst waakt God over Zijn Woord, dus vertrouw op Hem, de Heilige Geest in ons wil ons helpen Gods Woorden zo goed mogelijk door te geven. Daarnaast maken gebaren, mimiek, intonatie en oogcontact het boeiend om naar te kijken en te luisteren. (En dat hoeft niet overdreven te zijn, ook hiervoor geldt: simpelweg wat de Heer in Zijn Woord heeft gegeven, ook in gebaren en intonatie hoef je niets toe te voegen… maar ook niets weg te laten.)

Hoe ziet een presentatie eruit?
Voor de presentatie bestudeer je het Bijbelgedeelte, en bereid je vragen voor aan de hand van de aangereikte methode.

Voordat je het gedeelte gaat presenteren is er ruimte om een korte inleiding op het gedeelte te geven, dus: Wat gebeurde er voor deze verzen, waar komen de mensen vandaan, wat is relevant om te weten om deze geschiedenis beter te begrijpen?

In het eerste deel van de presentatie die dan volgt wordt het gedeelte op drie verschillende manieren gepresenteerd/verteld, waarbij de luisteraars bij de geschiedenis betrokken worden en helemaal bekend raken met de ins en outs van het gedeelte.

In het tweede deel van de presentatie wordt door middel van het stellen van vragen een discussie gestart om het Bijbelgedeelte dieper te bestuderen, zodat er ‘geestelijke schatten’ gevonden worden. Bij dit groepsgesprek worden alle deelnemers betrokken, iedereen kan zulke geestelijke schatten vinden, want iedereen heeft zojuist dezelfde informatie gekregen.
De presentatie sluit af met vragen om deze geestelijke waarnemingen tot persoonlijke toepassingen voor het eigen geestelijk leven te maken. Ook hierover kan gediscussieerd worden met elkaar.

Voor wie is STS?
Mensen uit allerlei verschillende culturen, sociale achtergronden, met verschillende opleidingsniveau’s, die wel of niet kunnen lezen of daar voorkeur voor hebben, jong of oud, het maakt niet uit. Iedereen kan worden getraind in het onderwijzen door middel van vertellen en het leiden van een discussie over het verhaal.

De trainingen worden op niet-geletterde wijze gegeven. Dat wil zeggen: door luisteren, te kijken en te doen. Dit maakt de trainingen toegankelijk juist ook voor mensen die niet kunnen of niet prefereren te lezen en/of schrijven.

Denk er maar eens over na, als je een stukje uit de Bijbel met iemand wil delen, op informele wijze, misschien met een wildvreemde… Hoe zou je dat vragen? ‘Mag ik je wat voorlezen?’ Of: ‘Mag ik je wat vertellen?’

  • Welke manier is persoonlijker?
  • Bij welke manier heb je papier/boeken/brochures nodig?
  • Welke manier laat zien dat dat gedeelte persoonlijk iets voor jou betekent?
  • Welke manier heeft het grootste risico dat vreemden niet luisteren omdat het niet uit hun eigen heilige boek komt?
  • Welke manier heeft de meest vloeiende overgang en houdt het toch persoonlijk?

Met STS wordt een gespreksgerichte, persoonlijke manier van getuigen onderwezen. Nadat je leert hoe je Bijbelgedeeltes op deze manier kan gebruiken, wordt ook de mogelijkheid geboden om ermee te oefenen, in de veilige omgeving van de training.

We moedigen mensen aan om te luisteren als ze gesprekken hebben met mensen om zich heen, en hoe ze met wat ze gehoord hebben een brug kunnen slaan naar Bijbelgedeeltes, om daarover te getuigen/het gesprek mee voort te zetten. Als je op dit punt in het gesprek je Bijbel open zou slaan en een stukje zou gaan voorlezen, mis je de acties die je met gebaren kan maken; intonatie is er nog wel, maar oogcontact is er vrijwel niet. Dit zijn precies de onderdelen in een gesprek waardoor je met elkaar verbindt. Je kan de ander dus eenvoudig kwijt raken door voor te lezen. Hoeveel anders zou het zijn, als je datzelfde Bijbelgedeelte verhalend kan vertellen, met handgebaren, mimiek, intonatie en oogcontact…